Czas pracy kierowców a procesy sądowe.

Na przestrzeni ostatniej dekady można zaobserwować znaczny wzrost napływających pozwów do Sądu Pracy, które składają zawodowi kierowcy zatrudnieni zarówno w stosunkowo małych jak i dużych przedsiębiorstwach. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w przeważającej większości przypadków długotrwały proces kończy się wyrokiem sprzyjającym stronie powodowej, czyli kierowcy. Dlaczego więc w ciągu ostatnich 10-ciu lat liczba pozwów wciąż wzrasta i z jakiego powodu kierowcy coraz częściej szukają pomocy prawnej? 

Najczęstszym powodem, przez który pracownicy wchodzą na ścieżkę prawną i decydują się pozwać swoich pracodawców są częściowo lub w całości niewypłacone należności z tytułu podróży służbowych, bądź też niewypłacone należności z tytułu dodatkowych składników wynagrodzenia takich jak dodatki za czas pracy w godzinach nocnych, wynagrodzenie za czas dyżurów, wynagrodzenie za czas płatny ponad plan, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe oraz dodatki za pracę w niedzielę i święta. Rzetelne prowadzenie dokumentacji związanej z czasem pracy kierowcy oraz rozliczenie i wypłata należnego mu wynagrodzenia zgodnie z powszechnie obowiązującymi normami pozwoliłyby uniknąć wieloletnich i trudnych procesów w sądzie. 

Pracodawca zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji czasu pracy każdego z zatrudnionych kierowców, jednak w dalszym ciągu nie każdy przedsiębiorca jest tego świadomy. Brak sporządzanej dokumentacji w postaci ewidencji czasu pracy nie zawsze wiąże się z niewiedzą o konieczności jej sporządzania lecz również wynika z celowego działania i chęci umniejszenia należnego wynagrodzenia kierowcy. Wiele firm również pomimo obowiązującego prawa pracy prowadzi przedmiotową ewidencję swoich kierowców jednakże z premedytacją zaniża zawarte w niej składniki wynagrodzenia w efekcie czego pracownicy otrzymują znacznie niższe wynagrodzenie miesięczne, które na przestrzeni lat może wynosić nawet setki tysięcy.  Takie postępowanie niesie za sobą nieprzyjemne konsekwencje ponieważ z roku na rok wzrasta wśród pracowników świadomość przysługujących im praw oraz należności wynikających ze stosunku pracy. 

Kierowca zatrudniający się w firmie transportowej często działa na swoją niekorzyść podpisując nieprzeczytany dokument, w którym potwierdza zapoznanie się z regulaminem wynagradzania obowiązującym u nowego pracodawcy. Regulamin ten może być sporządzony niepoprawnie i zawierać regulacje niezgodne z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa pracy. Dla własnego więc bezpieczeństwa zawodowy kierowca powinien mieć świadomość jakie należności przysługują mu z tytułu podróży służbowej zarówno na terenie kraju, zwanej dalej „podróżą krajową” jak i poza jego granicami, czyli „podróżą zagraniczną”. Podstawowym składnikiem należności, które przysługują kierowcy z tytułu odbytych podróży służbowych jest dieta oraz ryczałt za nocleg w przypadku niezapewnienia mu bezpłatnego noclegu w czasie trwania delegacji. Powyższe diety i ryczałty jak i pozostałe należności z tytułu podróży służbowych szczegółowo reguluje aktualne Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 roku w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (na podstawie art.  775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), które jest powszechnie dostępne dla interesantów. Warto zapoznać się również z Kodeksem Pracy oraz Ustawą o czasie pracy kierowców, która zawiera artykuły dotyczące obowiązkowych przerw w pracy, okresów prowadzenia pojazdów, czasów dyżurów i wielu innych niezbędnych zawodowemu kierowcy informacji.