TRANSPORT MATERIAŁÓW TRUJĄCYCH I ZAKAŹNYCH

Transport towarów niebezpiecznych niewątpliwie musi przebiegać prawidłowo według zasad umieszczonych w instrukcjach, kodeksach czy ustawach dotyczących danej tematyki. Podstawowym aktem prawnym, który reguluje transportowanie niebezpiecznych substancji w Polsce jest ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych. Warto pamiętać że stanowią one  zagrożenie zarówno dla środowiska jak i dla ludzi i zwierząt. Kierowcy powinni posiadać wiedzę w zakresie właściwości przewożonych substancji i towarów, związane z nimi zagrożenia oraz procedury postępowania w razie wypadków z udziałem materiałów niebezpiecznych. 

KLASA 6.1 ADR MATERIAŁY TRUJĄCE

Według przepisów za materiały trujące uznaje się takie, które na wskutek jednorazowego lub krótkotrwałego działania w stosunkowo małych dawkach powodują uszczerbek na zdrowiu lub nawet śmierć człowieka. Jak dochodzi do takich sytuacji? Przede wszystkim poprzez wdychanie substancji, przenikanie jej przez skórę lub połknięcie. Oszacowanie stopnia toksyczności jest niezwykle ważne i powinno opierać się na doświadczeniach z przebytych zatruć ludzi, oraz na właściwościach i charakterystyce danego materiału tj. stan ciekły, wysoka lotność, zdolność przenikania przez skórę, działanie biologiczne.

Podział materiałów klasy 6.1 ADR:

•  T  oznacza materiały trujące nie stwarzające zagrożenia dodatkowego: 

 T1 – organiczne ciekłe, T2 – organiczne stałe, T3 – metaloorganiczne, T4 – nieorganiczne ciekłe, T5- nieorganiczne stałe, T6- ciekłe stosowane jako pestycydy, T7- stałe stosowane jako pestycydy, T8 – próbki, T9 – inne, T10 – przedmioty.

•   TF oznacza materiały trujące, zapalne:

 TF1- ciekłe TF2- ciekłe stosowane jako pestycydy TF3- stałe 

•  TS to materiały trujące podatne na samonagrzewanie stałe

•  TW to materiały trujące wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne

 TW1 –ciekłe, TW2 –stałe

•   TO oznacza materiały trujące utleniające 

 TO1 – ciekłe, TO 2 – stałe

•   TC  to materiały trujące żrące

 TC1 – ograniczone ciekłe TC2 – ograniczone stałe  TC 3 – nieograniczone ciekłe TC 4 – nieograniczone stałe

•   TFC oznacza materiały trujące zapalne żrące

•  TFW to trujące zapalne wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne. 

GRUPY PAKOWANIA:

 I grupa pakowania – materiały silnie trujące

 II grupa pakowania – materiały trujące

 III grupa pakowania – materiały słabo trujące

KLASA 6.2 MATERIAŁY ZAKAŹNE

Klasa 6.2 ADR to materiały zakaźne, uznaje się że zawierają one drobnoustroje, patogeny chorobotwórcze, są to przede wszystkim mikroorganizmy tj. bakterie, wirusy, pasożyty, a także grzyby. Niewątpliwie mogą one powodować znaczne choroby u ludzi i u zwierząt.  Mikroorganizmy, produkty biologiczne, próbki diagnostyczne oraz zarażone zwierzęta powinny być zaklasyfikowane do klasy 6.2 ADR, jeżeli spełniają swoimi właściwościami określone dla niej warunki. Natomiast toksyny ze źródeł roślinnych, zwierzęcych, a także bakteryjnych, które nie zawierają w sobie materiałów lub organizmów zakaźnych  i nie są nimi skażone, klasyfikuje się do klasy 6.1.

PODZIAŁ MATERIAŁÓW KLASY 6.2:

 I1 są to materiały zakaźne dla ludzi

 I2 są to materiały zakaźne dla zwierząt

 I3  odpady medyczne i kliniczne

 I4 są to materiały biologiczne

MATERIAŁY ZAKAŹNE DZIELĄ SIĘ  NA KATEGORIE:

1. KATEGORIA A – określa się nią materiały, które przewożone są w takiej postaci, że kontakt z nimi może powodować zagrożenie dla życia lub nawet chorobę śmiertelną. Przykładami materiałów zakaźnych zaliczanych do danej kategorii są: polio-wirusy, wirus Ebola, wirus Flexal, wirusy Hantaan, wirus ospy prawdziwej, wirus zapalenia wątroby typu B, wirus żółtej gorączki. 
2. KATEGORIA B –  to takie materiały, które nie spełniają warunków dla kategorii A, nie powodują one chorób,  a stężenie patogenów występuje na względnie naturalnym poziomie.